ไดอารี่กับความทรงจำของวันวาน........
แพนด้า เป็นสุนัขข้างบ้าน เเต่ฉันพูกพันธ์กับมันมาก มันมีนิสัยขี้เล่น
ชอบมาเล่นที่บ้านฉันบ่อยๆ มันเป็นเพื่อนของฉันก็ว่าได้ จนบางที
เพื่อนฉันก็โกรธที่ฉันเล่นเเต่กับสุนัข ซึ่งฉันก็ไม่สนใจ จนมีอยู่ช่วง
ที่เเพนด้าหายหน้าไป พอไปถามใครเขาก็บอกว่าไปเที่ยวกับเจ้าของ
ฉันจึงรอมันกลับมา เเต่พอเวลาผ่านไป ฉันก็ไปถามเจ้าของด้วยตนเอง
เเละรู้ว่ามันตายเเล้ว ตอนนั้นหัวใจฉันหล่นวูบ น้ำตาคลอ เเละร้องไห้
ออกมาในที่สุด ฉันใช้เวลาเป็นเดือนกว่าจะทำใจได้ และไปทำบุญให้มัน
ชอบมาเล่นที่บ้านฉันบ่อยๆ มันเป็นเพื่อนของฉันก็ว่าได้ จนบางที
เพื่อนฉันก็โกรธที่ฉันเล่นเเต่กับสุนัข ซึ่งฉันก็ไม่สนใจ จนมีอยู่ช่วง
ที่เเพนด้าหายหน้าไป พอไปถามใครเขาก็บอกว่าไปเที่ยวกับเจ้าของ
ฉันจึงรอมันกลับมา เเต่พอเวลาผ่านไป ฉันก็ไปถามเจ้าของด้วยตนเอง
เเละรู้ว่ามันตายเเล้ว ตอนนั้นหัวใจฉันหล่นวูบ น้ำตาคลอ เเละร้องไห้
ออกมาในที่สุด ฉันใช้เวลาเป็นเดือนกว่าจะทำใจได้ และไปทำบุญให้มัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น